ببخشید بچه های شهدا...

سال 1372 توی محور فکه محدوده ی ارتفاعات 112 مشغول تفحص بودیم.

هر چی می گشتیم از شهید خبری نبود.متوسل شدیم به حضرت زهرا (س) پیش خودم گفتم:

((یازهرا(س) ما به عشق مفقودین اومدیم این جا.اگر ما رو قابل می دونید که شهدا به ما نظر کنند اگر هم که نه برگردیم تهران.))

روز بعد با دل شکسته مشغول کار شدیم. هر کسی با بی بی زمزمه ای داشت.

تو همین حال رو به روی پاسگاه27 نگام افتاد به یه بند انگشت. با سر نیزه شروع کردم به کندن زمین . بعد هم با بیل دستی خاک رو کنار زدم.جنازه ی دو تا شهید کنار هم پیدا شد.

پشت پیراهن هر دوتاشون نوشته شده بود:

((می روم تا انتقام سیلی زهرا بگیرم)).